Het PGO kruipt uit z’n ei. Na jaren van voorbereidingen, onduidelijkheden en vergezichten hebben de eerste zeven PGO’s het levenslicht gezien. Zij hebben het MedMij-certificaat ontvangen. Toch weet niet iedereen wat een PGO is en waarom het eigenlijk bestaat. Terwijl er zoveel voordelen zijn aan het gebruik van een PGO voor verschillende partijen.
Het begrip PGO en de voordelen ervan
Een PGO is een online kluis waarin iedere Nederlander, ziek en gezond, allerlei persoonlijke gezondheidsgegevens kan bewaren. En van daaruit kan delen met wie men zelf wil. Een PGO is dus geen EPD (Elektronisch Patiënten Dossier), want in een EPD stopt een zorgverlener gezondheidsgegevens van z’n patiënten.
Een PGO is ook geen patiëntenportaal, want die is gekoppeld aan maar één zorgverlener of zorginstantie zoals een ziekenhuis. Verder is een PGO niet exclusief gekoppeld aan één zorgverlener. De PGO kan juist met alle zorgverleners van de betreffende persoon verbonden worden. Niet alleen met de huisarts en het eigen ziekenhuis of apotheek. Maar (op termijn) ook met de GGD, de tandarts, fysiotherapeut en de diëtist. Net als met de sportclub, Arbodienst van de werkgever en natuurlijk de zelfgekozen wearables zoals een stappenteller, bloeddruk- en bloedsuikermeter.
Samenwerken is de toekomst van zorg
Het mooie is dat als de eigenaar (burger) van een PGO verhuist, alle zorggegevens mee verhuizen; de verbinding met de huisarts die achterblijft wordt ontkoppeld, en opnieuw opgebouwd met de nieuwe huisarts, en die nieuwe huisarts kan ook toegang krijgen tot de relevante gegevens van de fysiotherapeut, bedrijfsarts en de tandarts. De eigenaar voert de regie over zijn gegevens en kan 24/7 toegang opbouwen en verbreken, zonder daarvoor formulieren te hoeven invullen (en dat werkt allemaal zonder het Landelijk Schakelpunt, het LSP).
Het weerleggen van twijfels over de PGO
Als ik dit als mede grondlegger van het PGO ‘Selfcare’ aan zorgprofessionals uitleg, stuit ik vaak op weerstanden die ondergebracht kunnen worden in ‘Dat willen mijn patiënten niet’ en ‘Dat kunnen mijn patiënten niet’, of ‘Dat hoeft voor mij niet’ en ‘Niet nóg meer werk!’. Natuurlijk zal het wennen zijn, maar dat was het ook toen de eerste smartphones op de markt kwamen, banken internetbankieren introduceerden en we boeken in een webshop konden gaan kopen. Allemaal zaken die nu gemeengoed zijn. Laat ik daarom voor de variatie eens enkele, voor zorgprofessionals, positieve kanten opsommen.
Voordelen van de PGO in tijd van technologische vooruitgang
Ziekenhuizen hebben moeite om onderling gegevens uit te wisselen. Doordat alle door MedMij gecertificeerde PGO’s met alle ziekenhuissystemen gegevens kunnen uitwisselen (als de betreffende patiënt daarvoor kiest), kan het PGO als Postillon d’amour dienen. Patiënten en zorgverleners daarmee niet meer de dupe van de machtsstrijd tussen de leveranciers van de ICT-systemen van ziekenhuizen en huisartspraktijken.
Financiële voordelen van een PGO
We hebben in Nederland een zorgsysteem van wereldformaat opgebouwd dat (in principe) elke persoon die daar gebruik van moet maken uitstekend kan bedienen. Maar waarom laten we zoveel personen dat systeem binnenkomen, als we ze met de juiste begeleiding ook daarbuiten kunnen houden? Dat levert eveneens een leuke financiële bijverdienste op. Omdat zo’n 80% van de zorgkosten opgaat aan chronische ziekten en daarvan ongeveer 60% te voorkomen is. Met een PGO en een op maat van elke persoon aangeboden set van zelfmeetapparaten en communicatiemogelijkheden kan een prachtig preventief systeem worden opgebouwd (tegen een fractie van de huidige zorgkosten). Dat zorgt bovendien voor een afname van de werkdruk bij zorgprofessionals.
Voordelen van een PGO voor behandelaar
Door de bank genomen zit niemand te wachten op een bezoek aan een zorgprofessional. Ziek worden wil niemand. Het proces van afspraak maken, vrij nemen van het werk en aansluiten in de rij is ook geen droomscenario. Aan de andere kant geven huisartsen aan dat zo’n 70% van de consulten niet echt nodig zijn. Daarnaast klagen ze vaak over overvolle agenda’s, die niet in de laatste plaats veroorzaakt worden doordat er steeds meer werk op het bordje van steeds minder artsen komt.
Wordt het dan geen tijd dat we gaan omdenken, dat artsen juist meer tijd krijgen voor patiënten die die zorg ook echt nodig hebben? En dat we minder dringende zorgvragen op een andere manier serieus nemen? Een PGO kan daarbij het ultieme middel zijn omdat dat de enige plek is waar wel alle informatie over een persoon bij elkaar komt. Daarbij een prima platform voor communicatie met zorgprofessionals, familieleden en mantelzorgers biedt.
Als ik dit allemaal lees denk ik: waarom hebben we niet eerder de beschikking over een PGO gekregen?
Deze column is geschreven door Jeroen Cornelissen